Dag honderdtwee

Noes en mijn moeder hebben me duidelijk gemaakt dat ze toch wel graag mijn dagverslagen lezen, ookal maakt het hun neuzen soms glimmend schoon van binnen dus vandaar toch weer een bericht van mij. Ik heb dit bericht een dag later moeten schrijven vanuit de office omdat mijn laptop nu echt onbruikbaar is geworden. Helaas dus, ik hoop dat ik niets vergeet.

Voor mij begon de dag weer erg vroeg. Zo onderhand ben ik aardig gewend geraakt aan het ritme om laat te gaan slapen en vroeg op te staan dus ik had nogal moeite toen de wekker om kwart over 6 al begon te loeien.
De hele dag ben ik druk aan het werk geweest en de tijd vloog voorbij. Schoolwerk, Kololo werk, onderzoekjes doen en ga zo maar door.

Gelijk om twee uur ben ik naar mijn tijdelijke chalet gegaan en heb mijn spullen ingepakt. De dozen met al mijn eigendommen uit de opslag gehaald en ze weer in mijn chalet gezet. Ik besefte me dat ik wel heel erg veel spullen heb dus volgens mij krijg ik een probleem voor als ik weer terug moet naar Holland. Zo’n 50 kilo aan bagage is niet bepaald toegestaan in het vliegtuig. Maar zo veel had ik toch ook helemaal niet meegenomen en ook echt veel heb ik hier nou ook weer niet gekocht…

In de middag ben ik maar direct mijn bed in gedoken, doodmoe en vastberaden om mijn slaap in te halen. Drie kwartier later ging de telefoon. Er kwam een man bij me langs om de TV te repareren. Sinds anderhalve maand werkt hij niet meer, sinds we alles hadden afgesloten voor andere gasten. Binnen 10 minuten was hij klaar en kon ik TV kijken.
Gelukkig maar, want mijn oplader van de laptop is nu definitief kapot, ik kan niets meer, ook geen DVD kijken dus ook niet mijn gloednieuwe serie Hotel Babylon deel 2! Wouter, het lijkt er op dat jij je monopolie weer terug hebt!

Nu kon ik uiteraard niet meer slapen en de tv hield er ook weer mee op. Hij had geen ontvangst zoals wel vaker gebeurd in de bush, maar dat lost zijn vanzelf wel weer op. Dan maar een beetje het keukenpersoneel pesten. We maakten verse Zuid Afrikaanse Sushi, van zalm en zonder zeewier. Erg lekker al zeg ik het zelf maar het kon niet tippen aan de portie die ik bij de Wok Wok in Kaapstad had gehaald…

Om half 9 lag ik al op bed. Ik bedacht me dat ik het licht had aangelaten in mijn ‘oude’ chalet dus in mijn piama de Landrover in en daarna weer mijn bed in, koud bevroren maar gelukkig houdt mijn dekentje me wel warm.

Lekker lang slapen en tot morgen!