Dag honderdvijfenvijftig
Door: Patrick
Blijf op de hoogte en volg Patrick
12 Juli 2008 | Zuid-Afrika, Pretoria
Nu ook de laatste dag dat ik hier ‘volledig’ op Kololo doorbreng is afgelopen begint het einde van mijn Zuid-Afrika periode wel erg dichtbij te komen. Vanmorgen heb ik de laatste spulletjes ingepakt en tot mijn grote verbazing had ik nog meer ruimte over dan de dag dat ik hier kwam. Niet omdat ik weinig souvenirs heb gekocht, want dat heb ik zeker wel, maar meer omdat ik zo goed als al mijn kleren hier heb gelaten voor het weeshuis in het dorp.
Zoals maanden terug al afgesproken is vandaag de kapper langsgekomen om mijn haren te doen. Ondanks het protest van zowel Noes als mijn moeder heb ik, jawel, mijn haren laten vlechten! Toch is er ook nog een positief puntje, het hangt niet los maar zit snoop-doggy-dog style van voren tot achter. Niet dat het er daardoor beter uit ziet, maar ik denk dat het vanzelf nog wel zal wennen.
Ik denk dat het er over een paar dagen vanzelf al wel uit zal gaan dus ik denk dat de meeste van jullie het met een foto moeten doen, maar het zal geen zonde zijn lijkt mij als jullie dit zouden moeten missen…
Uiteraard werden alle kleine meiden van ‘de familie’ dol enthousiast van het feit dat er een kapster was dat ook zij hun haren lieten vlechten met als gevolg dat de kapster tot half negen in de avond continu bezig is geweest met vlechtjes draaien.
Overdag heb ik nog even de tijd en rust genomen om een laatste blik te werpen op de Zuid Afrikaanse natuur en toen kwam de realisatie dat ik dit toch voor in ieder geval een lange tijd niet meer zal zien. Best een vreemd gevoel, misschien dat ik dat nog wel ga missen ook, maar dat weerhoud me er niet van om vant weekend lekker naar huis te gaan. Daar heb ik veel te veel zin in!
Tegen de klok van half negen gingen de meeste van de gasten op gamedrive, of beter gezegd op night drive. Het was enorm koud vanavond waardoor de dieren zich verstopten in hun holletjes of tussen de bomen waardoor we zeer weinig hebben gezien. Jammer maar helaas. Toen we anderhalf uur later stijf bevroren terug kwamen ben ik direct naar bed gegaan. Het laatste nachtje hier slapen, de laatste nacht op kololo, de laatste nacht in de bush.
Morgen afscheid nemen, alles en iedereen gedag zeggen en tegen tien uur vertrekken dichting Johannesburg. Onderweg stoppen we nog bij een revalidatiecentrum voor dieren waar Jasper en Lomarie hebben gewerkt en daarna door naar de Zuid-Afrikaanse hoofdstad Pretoria.
Zoals maanden terug al afgesproken is vandaag de kapper langsgekomen om mijn haren te doen. Ondanks het protest van zowel Noes als mijn moeder heb ik, jawel, mijn haren laten vlechten! Toch is er ook nog een positief puntje, het hangt niet los maar zit snoop-doggy-dog style van voren tot achter. Niet dat het er daardoor beter uit ziet, maar ik denk dat het vanzelf nog wel zal wennen.
Ik denk dat het er over een paar dagen vanzelf al wel uit zal gaan dus ik denk dat de meeste van jullie het met een foto moeten doen, maar het zal geen zonde zijn lijkt mij als jullie dit zouden moeten missen…
Uiteraard werden alle kleine meiden van ‘de familie’ dol enthousiast van het feit dat er een kapster was dat ook zij hun haren lieten vlechten met als gevolg dat de kapster tot half negen in de avond continu bezig is geweest met vlechtjes draaien.
Overdag heb ik nog even de tijd en rust genomen om een laatste blik te werpen op de Zuid Afrikaanse natuur en toen kwam de realisatie dat ik dit toch voor in ieder geval een lange tijd niet meer zal zien. Best een vreemd gevoel, misschien dat ik dat nog wel ga missen ook, maar dat weerhoud me er niet van om vant weekend lekker naar huis te gaan. Daar heb ik veel te veel zin in!
Tegen de klok van half negen gingen de meeste van de gasten op gamedrive, of beter gezegd op night drive. Het was enorm koud vanavond waardoor de dieren zich verstopten in hun holletjes of tussen de bomen waardoor we zeer weinig hebben gezien. Jammer maar helaas. Toen we anderhalf uur later stijf bevroren terug kwamen ben ik direct naar bed gegaan. Het laatste nachtje hier slapen, de laatste nacht op kololo, de laatste nacht in de bush.
Morgen afscheid nemen, alles en iedereen gedag zeggen en tegen tien uur vertrekken dichting Johannesburg. Onderweg stoppen we nog bij een revalidatiecentrum voor dieren waar Jasper en Lomarie hebben gewerkt en daarna door naar de Zuid-Afrikaanse hoofdstad Pretoria.
-
12 Juli 2008 - 11:31
Mama:
hai, neem aan dat dit je laatste verslag is. ik heb van iedere dag genoten!!!
het is hier nu zaterdag half 2 en over 7 3/4 uur vertrek je al weer naar nederland. ongelooflijk. het afscheid zal moeilijk zijn, maar wie weet ga je nog een keer terug (denk het wel).
liefs, mama en tot morgen. (als ik je herken met je nieuwe kapsel...:).:). straks vlieg ik een vreemde vent in de armen....... -
12 Juli 2008 - 20:19
Wouter:
En dan is het zover..je avontuur is afgelopen voor nu.
ik ben zeker benieuwd naar dat kapsel van je! dus laat het nog ff 3.5 weekjes zitten wil je ;)
heel veel plezier in het vliegtuig...waar je nu al wel in zal zitten bedenk ik me net. hmm,
ik spreek je snel!
groeten mij -
17 September 2008 - 09:55
Anita Leemburg:
Hoi Patrick,
Ik weet niet of je nog weet wie ik ben. Ik maakte deel uit van de groep waar je over schrijft. Ik was op internet even iets aan het opzoeken want ik en wilde even iets checken omdat ik voor mijn ouders nog een fotoboek in elkaar aan het draaien ben van de vakantie. Zo kom ik bij jouw site en lees over ons (de veeleisende familie). Wel leuk want dat is ook zo, maar dan krijg je wel zo als je het hebben wil en dat is ook gelukt. Ik heb nog foto's van je van het vlechten van je haar. Als je die wil hebben moet je even je mailadres door sturen. We hebben enorm genoten op Kololo en jij heb daar een grote bijdrage aan geleverd met name ook die dag dat je spontaan mee ging met de gamedrive, wat voor mijn ouders heel belangrijk was. Het verhaal met mijn schoonzus heeft een dusdanig staartje gekregen dat ze nu ook het contact met mijn ouders hebben verbroken en dat is serieus zonde en onverklaarbaar maar het zij zo. Voorlopig hebben we 4 uur film met alle leuke momenten en de fotoboeken zullen er ook voor zorgen dat het mooie en leuke blijft hangen. Dat ik het las heb ik mijn ouders gebeld en die vonden het heel leuk om te horen dat er over hun werd geschreven en ik moet het ook uitprinten voor ze (geen computer daar).
Alsnog bedankt voor jou bijdrage in de week dat we daar zijn geweest.
Groetjes Anita en ook van Eppo
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
