Dag honderdachtenveertig en honderdnegenenveertig

Ik ga de draad weer op pakken nu er weer internet beschikbaar is. Nog maar een weekje te gaan en ik ga weer naar huis, voor die dagen denk ik dat het wel moet lukken om over elke dag wat van me te laten horen. Zo niet, ja, dan is dat vanzelf te merken. Toch? Ik kan het onder andere mijn oma niet aandoen om haar ochtend ritueel te doorbreken en volgens mij zijn er nog wel meerderen die dagelijks mijn verhalen bij proberen te houden.
Laat ik dus maar beginnen met gister (vrijdag de 3e) en vandaag, uiteraard de 4e van juli.

Gister hadden we alle werktuigen neergelegd, er werd niet geschilderd en ook andere werkzaamheden worden even voor een paar dagen uitgesteld. Gisteravond, rond half twaalf werd er opgebeld door KLM’ers of ze de volgende ochtend met een groep konden komen. Natuurlijk kon dat, graag zelfs. Het is ook altijd wat met die vlucht, landt om 11 uur in de avond en daarna wordt er direct gebeld.

Ze kwamen al vroeg aan, tegen twaalf uur toen mijn dienst net was begonnen. Inchecken, gamedrive, avondeten, alles volgens het boekje en alles helemaal top. Er was ook een nieuw gezin, heel erg aardig. Met hun heb ik nog in de lounge gezeten na het eten en hebben gepraat over alle dieren en andere natuurwonderen van Zuid Afrika. Het viel me op dat ik in de tijd dat ik hier ben toch wel het één en ander heb opgepikt over van alles en nog wat. Toch leuk om dat toe te passen door het aan die kids te leren.

De volgende dag, vandaag dus, heb ik heerlijk kunnen uitslapen alvorens aan het werk te gaan. Jasper en Lomarie zijn er even een paar dagen tussenuit gegaan. Morgen is hij jarig, dat viert hij liever thuis, voor niets slingers en ballonnen gekocht! Gelukkig heeft hij wel zijn playstation hier gelaten, krijg ik toch nog een beetje cultuur bijgebracht hier in de bush van Zuid Afrika!

Avond dienst ging weer als gesmeerd, net als iedere avond eigenlijk. Weer even met hetzelfde gezin aan tafel gezeten om te kletsen. Dit keer met slangen als onderwerp, mijn specialiteit uiteraard na mijn slagen van de slangencursus.
Morgen vroeg gaan zij naar Thabazimbi (stadje in de buurt, lees 70 kilometer verderop) naar het cheeta en wilde hond reservaat en je raadt het al, ik ga mee!
Hier ben ik al een keer eerder geweest maar ik ga graag nog een keer. Hoe dit en de rest van de dag is verlopen zullen jullie morgen weer te lezen krijgen.