Dag zevenenveertig

Het is even na 5 uur in de morgen. De wekker gaat, ik druk hem uit. Dinsdag 25 maart is aangebroken. Ik sta op, douche me snel en poets mijn tanden. Het is nog donker buiten maar de gamedrive auto staat al klaar. Vandaag ging ik weer mee met de gasten mee richting Welgevonden.
Nog even rustig een lekker kopje koffie om wakker te worden en dan de grote wagen in. Precies 6 uur in de morgen, tijd om te vertrekken.
Het was echt ontzettend koud aan het begin. Gelukkig had ik mijn warme wollen vest aan, maar nog steeds liepen de rillingen over de armen. Chicken pocks, of eigenlijk ostrich pocks, zo koud was het! Gelukkig werd het al snel warmer zodra de zon aan de hemel kwam.

Het eerste uur kwamen we vooral veel soorten vogels tegen. Een voorbeeld is de longtail black widdow, een zwarte vogel met een hele lange sierlijke staart. In de paringstijd geldt degene met de langste staart krijgt het beste vrouwtje. Daarna valt zijn staart er af. Gelukkig gaat dit niet op dezelfde manier met mensen…
Daarbij nog wat grote blauwe kraanvogels en een boel verschillende soorten kleine vogels. Het is moeilijk om al die namen te onthouden die Richard noemt, dus de volgende keer neem ik een notitieblok mee.

Later kwamen nog enkele neushoorns tegen maar de gasten waar me wee waren wilden erg graag olifanten of leeuwen zien, dus we reden snel weer door. Toen kregen we een tip van een andere wagen dat er een olifant gezien was. Plankgas richting die plek en jawel, er was er nog één te zien. Helaas op best grote afstand tussen de bomen, maar toch was hij goed te zien. Ze vertelden dat een mannetjes olifant tot wel 8.000 kilo zwaar kan worden en een neushoorn maarliefst 2.500 kilo. Die wil je niet op je tenen hebben!

Snel daarna kregen we de tip dat er een leeuw was gesignaleerd. Ook daar reden we snel naar toe en we kwamen op een veld uit waar ik nog niet eerder was geweest. Wel honderd zebra’s wildebees en impala’s, allemaal op één groot weiland.
Langs de kant tussen de rotsen zal een leeuwin met drie kleine welpjes. Helaas waren ze niet erg goed te zien door alle bomen en stenen, maar soms kwamen de koppen omhoog en kon je ze snel even spotten. Het is best apart dat een leeuwin zich tussen de rotsen bevindt, meestal houden ze meer van open velden zodat ze overzicht kunnen houden over alle dieren.

Even verderop stond een grote boom waarin ongeveer 10 bavianen aan het rondslingeren waren. Zodra we dichterbij kwamen renden ze weg richting de heuvels. We stonden even stil en toen kwamen ze weer tevoorschijn. Ik heb een hele mooie foto kunnen maken van een vrouwtjes baviaan die op een rots zit. Ze had een baby op schoot, maar dat is op de foto moeilijk te zien helaas. Kijk mijn foto’s op hyves maar zal ik zeggen!

Doordat we best wat moesten rijden om bij die plekken te komen waren we pas om half 10 terug op Kololo. Het is vandaag payday dus er was nog genoeg boekhouding te doen en dus was er geen tijd meer om richting Vaalwater te gaan en toch op tijd terug te zijn. Daarom hebben we dat uitstapje maar verplaatst naar morgen ochtend. Misschien ook wel beter want anders zou het wel een erg drukke dag geworden zijn.

Ik ben dus nog even richting kamer gegaan en heb toen ontbeten. Daarna even in de zon wezen zitten want het was voor het eerst sinds ongeveer 2 weken dat het weer echt lekker weer was. Om eerlijk te zijn, het weer doet echt veel met je humeur zeg, het was echt een heerlijk middagje zo! Daar was ik behoorlijk aan toe moet ik zeggen.

Al laatste nog een keer de eerste aflevering van Hotel Babylon gekeken. Ik heb seizoen 1 meegenomen. Ja Wouter, niet iedereen heeft het geluk in het bezit te zijn van de 2e serie…

Om precies 2 uur was hij afgelopen en ben ik in de office begonnen. Geen bijzondere dingen meegemaakt maar het reserveringssysteem flipte wel. Omdat we vanuit meerdere locaties werken moet je regelmatig updates uitwisselen, en dat werkte niet. Niet handig als de salesmanager zijn reserveringen niet kan verwerken dus. Hij mailde dus alles door en dit heb ik er in moeten zetten. Nog een paar last-minutes verwerkt voor de komende dagen dus er zijn weer wat meer gasten dan verwacht. Helaas geen Sun City dus voor donderdag, maar dat komt nog wel in de komende maanden. Voordat ik het door had was het al half 6. Office afsluiten en een hapje eten.

Ik had een uur de tijd voordat de gasten kwamen voor het eten dus ben ik op het balkon van het restaurant gaan zitten met mijn diner. Zack kwam er even bij zitten en we hebben even zitten kletsen. Lekker eten zo met een prachtige zonsondergang als uitzicht!

Om half 7 kwamen de twee gasten omdat we om half acht op kololo nightdrive zouden gaan. Omdat zij de enige gasten zijn wordt daarna het restaurant afgesloten en dus kon ik mee. Meteen alles afgesloten, personeel naar huis gebracht en de wagen in gedoken.

Dit keer was er veel meer te zien. Ik ging voorin naast Simon zitten en heb de spotlight bediend. Gewoon zo’n grote zaklamp waar enorm veel licht uit komt.
We hebben weer een paar keer de South African spring hare’s gezien. Je weet wel, die kruising tussen een kangoeroe en eekhoorn waar ik 2 dagen terug over vertelde.

Ook nog een behoorlijk aantal koedoes, wildebees en impala’s gezien. Ik verbaasde mezelf eerlijk gezegd best wel dat ik best vaak de dieren kon herkennen ondanks dat het pikken donker was. Het was echt een goede avond drive, je ziet toch andere dingen dan overdag.

Ongeveer om 9 uur waren we terug en de gasten gingen naar bed. Nog even wat gedronken in de bar en toen ook maar naar mijn kamer gegaan. Morgen sta ik maar niet al te laat op want ik weet niet precies hoe laat we richting het dorp gaan.

Vandaag was weer een leuke dag. Eindelijk, een dag zonder verveling. Dat was lang geleden en daar was ik echt aan toe. En elke dag kom ik weer een dagje dichter bij het weekend, een dagje dichter bij mijn ouders en broer die langs gaan komen, een dagje dichter bij de week waar ik al weken naar uitkijk.

Met deze mooie gedachten ga ik lekker slapen.

Patrick