Dag achtenvijftig

Alweer de laatste volle dag dat mijn ouders en broer hier zijn. Gelukkig hadden we een boel ingepland staan dus weinig de kans om hier aan te denken.
Vanmorgen was het erg vroeg opstaan. Om half 7 vertrokken we en dat was te vroeg om te ontbijten in het restaurant. Ik had moeite met opstaan omdat ik gisteravond ook al zo moe was maar met het uitzicht op een verwachte leuke dag stonden we allemaal op tijd klaar bij de wagen.
Lucas stond al klaar en had koffie ingepakt en een grote koelbox vol met water en frisdrank. Lekker voor onderweg. Vooral de koffie hadden we nu al zin in!
De rit duurde ruim drie uur. Gelukkig zijn we twee keer gestopt om even pauze te houden. De eerste keer was voor een kopje koffie om wakker te worden en de tweede keer voor ontbijt. We gingen een heel klein dorpje in en bezochten de meest shabby eettent die ik ooit had gezien. Hier waren we rond 9 uur en daar zaten de mensen al aan het bier. We hebben een broodje besteld en onder het genot van een muziekje uit de jukebox aan de muur speelden Pascal en ik een potje pool. Deze ballen waren wel twee keer zo klein dan gewend maar het ging toch aardig goed. We waren aan elkaar gewaagd maar uiteindelijk won ik met 1 bal!

De broodjes smaakten goed en we waren klaar om door te rijden. Om kwart voor 10 kwamen we aan bij de ingang van natuurpark Pilanesberg. We reden naar binnen en kregen een plattegrond. Na een tijdje rondgereden te hebben zagen we als eerste twee hippo’s. Later nog een paar witte neushoorns in het grasveld en toen stopte Lucas aan de kant. Hij vroeg of ik wilde rijden en eigenlijk vond ik dat nog helemaal niet zo’n gek idee!

Ik kroop dus achter het stuur als een echte ranger en reed rond in het natuurpark. Op gegeven moment zagen we olifanten op een afstand dus daar reed ik direct op af. Hier konden we nog best dichtbij komen en ook dit was een foto waard. Het is toch anders om ze zo in het wild te zien in plaats van er op te rijden maar zeker niet minder leuk!

Na ongeveer twee uur vonden we het wel tijd om naar Sun City te gaan en zijn we richting uitgang gereden. Lucas wist de weg niet meer precies en leidde ons maar de verkeerde kant op, zeggende dat hij wist waar hij mee bezig was.
Toen ik even stopte langs de weg om op de bordjes te kijken zagen we een schildpad, hier moest natuurlijk ook een foto van gemaakt worden en een foto van hoe ik een foto maak! Toen keken we op de bordjes en besloten toch maar ‘exit’ te volgen. Dit was totaal de andere kant op!

Ik kroop weer achter het stuur en reed naar de uitgang. Door de slagboom heen en toen toch maar stoppen langs de kant. Lucas mocht weer rijden. Hij wilde wat gaan lunchen in de buurt maar wij vonden het leuker om dat in Sun City te gaan doen. Hij begreep niets van wat we zeiden en reed totaal de verkeerde kant op. Toch maar even stoppen bij een benzinepomp om het duidelijk te maken dat we nog niet naar huis gingen. Na een poosje begreep hij ons maar hij wist niet hoe we er moesten komen. Dus maar even de weg gevraagd. We moesten omkeren, langs de uitgang waar we vandaan kwamen en vanaf daar werd het aangegeven. Een uur later kwamen we daar aan.

We kwamen aan bij een tolpootje, tenminste dat dachten wij. Het bleek een entree poortje voor de stad te zijn. Na nogal wat problemen te hebben gehad met de betaling (die vrouw wist niet hoe een creditcard werkte leek wel) reden we toch naar binnen. We parkeerden de auto en gingen met een treintje verder. Deze kwam uit in het midden van een winkelcentrum en hier gingen we in een klein cafeetje lunchen.

Hierna ging Lucas weer richting auto en wij gingen de boel verkennen. Het was echt totaal anders dan verwacht! Het was niet echt als Vegas: één lange straat met van alles en nog wat te zien en te beleven maar een winkelcentrumpje met aanééngesloten een gokhal, conferentiecentrum en hotel. Als je naar buiten liep was er een super groot zwemparadijs maar helaas, wij hadden geen zwemspullen mee!

De vrouw achter de balie zei dat je ook met korting naar binnen kon als je niet ging zwemmen (bejaarden kaartje) en dat er best wat leuks te doen en zien was. Wij dus naar binnen, maar er was dus helemaal niets behalve een zwembad met wildwaterbaan, behoorlijk belazerd dus! Dan maar in het zonnetje aan de bar gezeten met een glaasje fris!

Tegen half 4 weer terug gelopen om naar het gokcentrum te gaan. We wilden geld in de automaat gooien, maar dat kon niet. Je moest een pasje kopen, tegoed op dat pasje zetten, gokken en daarna je gewonnen (of resterende) geld innen bij de balie en dan je pasje weer inleveren voor de borg. Nou, dan maar niet!

We zijn doorgelopen en hebben nog een paar winkeltjes bezocht. Allemaal heel toeristisch met toeristische prijzen, maar wel leuk om te kijken. Om 4 uur weer met de ‘air train’ terug naar de auto waar Lucas op ons zat te wachten.

De terugreis begon. Drie uur in de auto maar de tijd vloog voorbij. Gelukkig had ik mijn boek bij me en kon ik wat lezen. Onderweg zagen we een prachtige zonsondergang en kwamen we een groep bavianen tegen die over de weg liep. Toen we bijna op Kololo waren zagen we op Welgevonden nog een prachtige enorm grote struisvogel staan. Het kwam alleen niet bij ons op om even te stoppen voor een foto. Achteraf was dat wel balen…

Om precies half 7 waren we terug. Meteen even het restaurant in om wat te gaan drinken. We wilden op het balkon gaan zitten maar daar zaten al twee mensen. Niet dat dit normaal gesproken een probleem is, maar bij deze twee dames wel. Gister hadden we daar al even mee gekletst maar wat is dat één grote bom van negativiteit zeg! We bleven dus lekker binnen.

Tegen half 8 uur zijn we aan tafel gegaan en ik was tegen alle verwachtingen in totaal niet moe. Lekker gegeten en na het toetje weer naar de chalet gegaan om de laatste avond af te sluiten.

Toen kwam de man met de hamer. Ik was gebroken, of beter gezegd: uitgeput. Ik had totaal geen energie meer en kon geen zinnig woord meer uitspreken. Even nog wat drinken en kletsen en daarna maakten we nog een backup van alle foto’s en video’s en ik ging naar bed. Ik kan me niet herinneren dat ik in mijn leven zo moe ben geweest!

Morgen gaan mijn ouders alweer naar huis. Wat gaat deze week super snel voorbij zeg! Ondanks dat ik deze dagen vrij heb gehad was deze week vermoeiender dan welke ook. Maar het was de moeite waard, ik heb een super heerlijke week gehad!

Lekker slapen dus, tot morgen…..