Dag éénentachtig

Vandaag was het een lekkere rustige dag. Er was nog een boel over van het ontbijt buffet en dus had ik mezelf maar tegoed gedaan aan een ontbijt met appelflappen, cakejes en yoghurt met fruit. Lekker in de zon zitten, mijn boek uitgelezen en maar wachten tot ik bruin wordt. En natuurlijk niet te vergeten wachten tot het weer werktijd is, want dat hoort er ook bij.

Eigenlijk kwam vanmiddag pas de realisatie dat ik al over 9 dagen naar Kaapstad ga, dat is al behoorlijk snel! Ik heb er al wel enorm veel zin in!
Doordat ik in de middag aan schoolwerk heb gezeten (voortgangsrapport en vernieuwd PSP) vloog de middag in de office voorbij. Slechts één enkele keer checkte ik mensen in, de grote groep voor de foto cursus deed Carla en een de laatste familie die in zou komen werd pas heel laat verwacht.
Ze zouden ons bellen als ze uit Johannesburg vertrokken maar om half 6 hadden ze nog niet gebeld, terwijl het toch ongeveer 4 uur rijden is. We hadden dus al een briefje gemaakt dat wanneer ze aankwamen, ze ons maar wakker moesten maken in de chalet om ingecheckt te worden. Gelukkig bleek het dat ze vergeten waren om te bellen en om 6 uur kwamen ze aan. Een jong gezin, oorspronkelijk Frans maar enkele jaren geleden geëmigreerd naar Nederland. Twee hele leuke kinderen, een jongen van 6 en meisje van 8. Een heel leuk gezin en op gegeven moment was ik meer de leider van een kinder oppas instelling dan personeel van het restaurant, en na verloop van tijd figureerde ik zelfs ook als klimrek! De ouders vonden dat ik erg leuk met de kinderen om kon gaan en zelf hadden ze ook een heerlijke avond gehad. Dit gezin blijft bijna twee weken dus voorlopig is het ’s avonds feest in het restaurant!

Het was echt een hele leuke avond zo, iedereen heeft genoten en alles liep gesmeerd, maar ik moet zeggen, kinderen blijven vermoeiend.
Ik heb dus net het personeel naar huis gebracht en lig nu al op bed. Vermoeid maar tevreden.

Bon soir, slaap lekker!