Dag tweeëntachtig

Het was voor vanmorgen wel weer even wennen om vroeg op te staan. De ochtenddienst begon weer vroeg en het werk lag om me te wachten. Er werd ontzettend veel gebeld voor het lange weekend aan het begin van mei dus de telefoon stond roodgloeiend. Daarbij moest er het één en ander gedaan worden en ook het schoolwerk moest hoognodig wat tijd in beslag nemen voordat het klaar was. Gelukkig is dit allemaal gelukt en in de middag was ik klaar met mijn dienst.
Elize vroeg of ik mee wilde gaan naar Welgevonden en dat sla ik natuurlijk niet af. Om 3 uur zouden we vertrekken en dus pakte ik snel mijn spullen, klaar om te vertrekken. In 5 minuten nog even snel lunchen en dan de wagen in springen, klaar voor de start.
Er waren slechts twee gasten die gingen, een vader en een zoon. Die zoon is altijd erg druk (autistisch) maar hij kon goed met mij opschieten (zo bleek gister) en daar werd hij wel rustig van. Oppas Patrick was weer aan het werk!

Het was een mooie gamedrive, de zon scheen fel en het was lekker warm. Aan het begin was er een mannetjes neushoorn die midden op de weg liep, we kwamen echt heel dichtbij. We hebben ook enorm veel bokken gezien en na een korte tijd kregen we via de radio te horen dat er leeuwen gesignaleerd waren in de buurt van waar wij ons bevonden dus we gingen er direct op af. Na een tijdje de sporen gevolgd te hebben kwamen we in contact met een andere ranger wagen waarmee we samen gingen zoeken. Nog geen half uur later hadden we ze gevonden, een moeder met twee al redelijk volwassen (mannelijke) welpen. Ze waren aan het jagen en hadden een warthog op het oog. Ze slopen er heen en gingen in de aanslag. Helaas, ze waren te laat, toch nog wat meer ervaring nodig.

Tegen vijf uur begon de zon onder te gaan en de temperatuur werd met de minuut voelbaar lager. We reden langzaam terug met enkele omwegen zodat we nog wel de drie uur zouden volmaken en dus kwamen we exact om 6 uur weer buiten de hekken van Welgevonden.
De vader en zoon hadden op de vorige gamedrive al een olifant en neushoorn gezien, dus zij waren helemaal blij. Ik ook, want het blijft bijzonder om deze wilde dieren zo in de natuur te zien, en nog wel in actie ook!

Toen ik terug kwam van Gamedrive, was Carla net terug uit Vaalwater, ze had post voor me mee gebracht en er zaten 2 brieven voor mij bij. Van klasgenoten, met nog leuke foto’s ook. Nicole, Stefan, Lianne en Marleen, hartstikke bedankt! Ik heb trouwens echt gelachen om die groepsfoto van de BBQ bij Monique en Susan!
Ook nog leuk nieuws, Lianne, gefeliciteerd, ik ben blij te horen dat je nu voortaan veel slapeloze nachten zal hebben, het is je gegund ;)

Later op de avond, toen we terug waren op Kololo, was er ook nog een Kololo nachtrit die ik had georganiseerd. Carla heeft vandaag te horen gekregen dat zij geslaagd is voor haar officiële rangercursus en mag nu dus ook gamedrives gaan houden en ik vond dat ze dat meteen maar in de praktijk moest brengen. Ik ging mee en ging naast haar zitten, als vasthouder van de nachtlamp, een hele eer die functie!
In het begin hebben we een heleboel springhares gezien en zelfs een wilde serval. Vooral die laatste zie je maar heel zelden en dus had ik hem ook nog niet eerder gezien in het wild!
Later op de avond zagen we nog kudu’s, impala’s en blesbokken, allemaal rustig aan het slapen tot wij er aan kwamen met de grote wagen. We bleven maar een uurtje weg zoals gepland dus om 9 uur waren we weer terug en ging ik direct naar mijn kamer.
We bleven overal maar kort staan want anders schijn je te lang op hun ogen met de lantaarn en zo kunnen ze snel weer verder slapen net als ik nu ga doen.

Slaap lekker!