Dag zesennegentig
Door: Patrick
Blijf op de hoogte en volg Patrick
14 Mei 2008 | Zuid-Afrika, Kaapstad
Ongeveer twee uur lang heb ik aan het strand een boek zitten lezen. Hoewel het behoorlijk bewolkt was, heeft het gelukkig niet geregend en een zacht briesje wind zo nu en dan gaf de ochtend een frisse tint. Rond half 12 ging ik terug naar mijn kamer, even een muziekje luisteren en tv kijken. Ik pakte mijn tas in om te gaan zwemmen in het openlucht zwembad waar ik gister al over vertelde en stond klaar voor vertrek. Toen ik na een uurtje weer buiten kwam zag ik een zo goed als strak blauw heldere hemel boven me. De zon scheen warm en er was geen spoor van dreiging van regen dus meteen belde ik de kabelbaan service van de tafelberg op voor informatie.
Natuurlijk was mijn beltegoed net op, en moest ik eerst snel op zoek naar een winkel maar daarna kreeg ik te horen dat de berg weer sinds enkele dagen toegankelijk is voor bezoek.
Ik twijfelde geen moment, gooide mijn tas met zwemspullen en al in de auto en reed direct richting Table Mountain om met de kabelbaan naar boven te gaan. De rit naar boven duurde ongeveer twee minuten terwijl hij toch zo’n 8 á 9 honderd meter hoog ging.
Op zijn hoogste punt is de tafelberg ruim een kilometer boven de zeespiegel dus dat gaf een waanzinnig mooi uitzicht. Er hing nog steeds een dichte mist boven de straten maar af en toe was er een open gat waardoor je de auto’s als kleine mieren kon rond zien rijden. Het duurde even voordat ik me bedacht dat ik enkele dagen uit een vliegtuig was gesprongen dat nog eens drie keer zo hoog vloog, ik had toen niet het gevoel dat het zo hoog geweest moest zijn!
Bovenop de berg kon je mooie wandelingen maken met aan alle kanten uitzicht op andere bergen, de zee of op Kaapstad. Nadat ik na anderhalf uur terug wilde gaan bedacht ik me op het laatste moment dat er nog een klein souvenirwinkeltje op de top moest staan in het gebouw wat vroeger een woonhuis was en dus ging ik op zoek. Hier heb ik even rondgelopen en voor enkele klasgenoten een kleinigheidje gekocht als aandenken van mijn stage. Toen ik daarna weer bij de kabelbaan kwam om naar beneden te gaan, stond er een enorm lange rij en werd er omgeroepen dat er een technische storing was waardoor de lift niet meer heen en weer kon gaan. Bijna helemaal onderaan stond een lift stil, de stroom was uitgevallen. De kans was groot dat ik in dat karretje had gezeten dus ik was blij dat ik me nog bedacht om te winkelen!
De problemen hielden maar aan en de technici lukte het maar niet om de stroom weer aan de praat te krijgen en dus maakte ik nog maar een wandeling. De wolken begonnen snel weg te drijven en ook de mist loste langzaam op. Het uitzicht werd met de minuut mooier en Robben Island werd duidelijker zichtbaar. Het zicht werd steeds verder waardoor je in de verte op de horizon de bergruggen duidelijk kon zien. Ik ging op een rots zitten in de zon en heb zo een uur lang van het uitzicht genoten. Zo prachtig! Daarna nog even een kleine luncht gehaald in de kantine en weer een korte wandeling op de top van de berg gemaakt.
Later ging ik weer even kijken of de kabelbaan al gerepareerd was, maar de rij was alleen maar groter geworden en de problemen nog steeds niet verholpen en dus liep ik weer verder. Ik zag een automaat voor telefoonkaarten en kaarten om goedkoop naar het buitenland te bellen dus direct maar een belkaart gekocht. Eerst had ik Noes gebeld en daarna mijn ouders, ik verbaasde me er echt enorm over hoeveel je kan bellen voor slechts 70 rand! Het doet me nog steeds echt veel goeds om hun stemmen te horen. Zo merk ik maar dat ik iedereen meer mis dan ik soms laat merken…
Ongeveer twee uur nadat ik eigenlijk al naar beneden had willen gaan werd de kabelbaan weer in werking gesteld. Eigenlijk vond ik het totaal niet erg dat hij zo lang stilstond want daardoor heb ik wel van het waanzinnige uitzicht kunnen genieten dat pas later op de dag tevoorschijn kwam.
De lift werkte op de generator en daarom duurde het ruim een kwartier tot we weer beneden waren. Door het mooie zicht vanuit de glazen bol waarin je staat vloog de tijd voorbij en voor ik het wist stond ik weer om de grond. Ik ben zo blij dat het toch nog is gelukt om de tafelberg op te gaan! Weer een puntje afgevinkt op de lijst ‘must do’!
Tegen de tijd dat ik weer beneden was, vond ik het wel tijd voor het avondeten. Van mensen die bij het gastenhuis werken waar ik overnacht had ik gehoord dat er een typisch Zuid-Afrikaans restaurant is midden in het centrum genaamd “Mama Africa”. Hier ben ik direct naar op zoek gegaan en na enige tijd heb ik hem ook gevonden. Helaas ging hij pas om 7 uur open en moest ik een reservering maken. Tot die tijd heb ik even rondgelopen en winkels bekeken in het centrum.
Later belde ik nog even mijn vader op en tijdens het bellen stonden de mensen om me heen, tegen me aan te praten of ik geld voor ze had, iets te eten had of cannabis wilde kopen. Nogal een onprettig gevoel als je staat te bellen en ze dicht op je gaan staan en je recht in de ogen staren. Nog nooit was ik zo blij met de portemonnee met stalen ketting die ik voor mijn reis van Pascal heb gekregen.
Door mijn drukke heen en weer gewandel was ik de tijd vergeten en pas om half 8 kwam ik aan bij Mama Africa. Om de 10 meter stond er wel een parkeerwacht die een vrij plekje voor je ging zoeken. Je hoefde meer te toeteren of er kwam er één de hoek om rennen, wijzend waar je naartoe moest rijden. Ze gaan zelfs nog op de parkeerplaats staan en helpen je met inparkeren, roepen stop, wijzen hoe je het stuur moet draaien, het enige wat je zelf nog moet doen is gas geven en luisteren. Super grappig, maar wel overbodig, mijn rijbewijs komt niet van de rommelmarkt!
Het was een behoorlijk grote tent met een bar en een live band uit Zimbabwe! Het zat volledig vol maar gelukkig hadden ze nog een tafeltje voor mij vrijgehouden. Zelfs de kaart was Zuid Afrikaans en daarom had ik als voorgerecht een chaslique van krokodillenvlees, ui en paprika en daarna “Mama’s Boboti” de specialiteit van het huis en ik moet zeggen, beide gerechten waren echt heerlijk, het personeel was super aardig en de steef was top. Echt een restaurant om aan te raden!
Toen ik uitgegeten was ben ik direct naar mijn auto terug gegaan. Op één of andere manier kwamen er weer allerlei ‘zakenlui’ met echte replica D&G zonnebrillen tegen een ‘special price for you’ op me af die maar niet weg willen gaan. Zelfs zeggen “Ik wil niets van je kopen, het is lelijk, nep en ik wil het niet’ is niet genoeg om ze de monden te snoeien. Gewoon instappen, negeren en wegrijden dus.
Deze rustdag is duidelijk heel anders gelopen dan gepland maar daardoor zeker niet verkeerd. Ik ben echt blij dat ik nog de tafelberg op kon, een ding wat ik zeker nog had willen doen deze week. Al met al, nog een zeer geslaagde dag er bij in deze vakantie, net als alle andere dagen tot nu toe! Morgen ga ik op een korte rondreis rond de punt van Kaapstad. Simons Town (pinguins) Kaap De Goede Hoop, Hout Bay en zo weer terug naar V&A waterfront voor een diner in een restaurant die ik nu al uit heb gekozen. Maar daar komt morgen meer over.....
-
14 Mei 2008 - 15:21
Mama:
tja, we missen jou ook. maar dat ga ik je echt niet vertellen.
krijg wel een 'vage' indruk dat je het ongelooflijk naar je zin hebt. is allemaal heel fantastisch. zal je vanavond nog een e-pos sturen. knuffen mama. -
15 Mei 2008 - 05:38
Oma:
lAls je van bloemen houdt moet je het Kirstenbosch zeker bezoeken;allerlei inheemse plante worden daar gekweekt.Toen Opa en ik in Kaapstad waren zat mandela nog op het Robbeneiland gevangen en konden we het niet bezoeken.Veel plezier Oma -
15 Mei 2008 - 06:34
Noes:
heej..
je rijbewijs komt niet van de rommelmarkt? wat maak je me nouw;) haha.. maar ik heb je wel eens zien inparkeren.. is maar goed dat ze je geholpen hebben, wie weet wat er anders was gebeurd;)
Dat mama africa restaurant klinkt echt super!
kuss
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley