Dag honderddrieëntwintig

Maandag de 9e van juni, weer een nieuwe week die weer eens begon met een boel nieuwe avonturen. Laten we maar beginnen met het begin, nadat ik in de ochtend was gestart in de office. Al mijn schoolwerk was al af tot mijn opluchting, er was dus weinig te doen. De bedoeling was dat ik weer mee ging werken in de tuin, er waren een boel eucalyptus bomen (blue gum trees) die alles weg woekerden dus die moesten omgehakt worden en de overgebleven stronken ingesmeerd met rood gif.

Het hallen gaat hier uiteraard niet gewoon met een bijl of met kettingzaag maar met een ouderwetse panga, een groot kapmes (zoals in Aladin) Ondanks dat dit enorm vermoeiend is, hielden we het nog behoorlijk lang vol. Met we bedoel ik: Jasper, Lomarie en ikzelf. Om een uur of twaalf liepen we terug om nog even te lunchen voordat we een vergadering bij moesten wonen over de komende maand. Meteen taart gegeten voor de verjaardag van Marieke, lekker na lunch!

Na de vergadering pakten we onze tassen in om naar Vaalwater te vertrekken. Zacharia, Arnoud, Marieke, Jasper, Lomarie en ik met transport richting het dorp voor een gezellige middag en avond uit. We gingen wat foto’s maken voor Zacharia’s culturele tour die hij gaat geven, we gingen dus op zoek naar het echte dorpse leven van Vaalwater.

We begonnen bij zijn oude school, die tegenwoordig gesloten is, maar nog steeds bekend onder alle bewoners van het dorp. Even snel boodschappen doen en zorgen dat we voor 4 uur bij het postkantoor waren. Waarom? Ik had bericht gekregen dat er een pakketje voor mij was, dat kon niets anders zijn dan een nieuwe oplader. Jawel, mijn dag kon nu al niet meer stuk!

Daarna gingen we naar een echt lokaal café, een grote hal met pooltafels, drankverkoop achter tralies en muziek waar iedereen midden op de klaarlichte dag laplazerus op loopt te dansen alsof hun leven ervan afhangt. Op een of andere manier vonden ze het heel vreemd dat er blanke mensen in de tent kwamen, iedereen maakte dan ook de hele tijd foto’s en filmpjes met hun mobiel (!!) Al snel raak je aan de praat met enkele mensen daar, de één nog gekker dan de ander, en de volgende is weer nog minder goed te verstaan dan de laatste. Ze daagden me uit voor een potje pool, dat sla ik nooit af maar helaas was die kerel volgens mij geboren op die tafel… Ja, ik heb verloren, moet ik toch nog maar even oefenen Noes :)

We gingen weer verder en kwamen bij een klein winkelcentrum naast de markt. Hier bezochten we wat lokale winkeltjes en een wat ‘normaler’ café waar we later naartoe zouden gaan om te eten en Nederland VS Italië te gaan kijken.

Als laatste van de cultural tour gingen we de township in. Hier bezochten we een kapper, kleine winkeltjes, kochten gekookte eieren om onderweg te eten van twee kleine jochies en maakten vooral een boel foto’s van iedereen die voor de camera kwam rennen.
Ook hier bezochten we nog een café, het begon een aardige kroegentocht te worden, maar ook deze was weer totaal anders dan de andere twee. Tegen half acht gingen we weer terug naar het café in het centrum, de tafel vast bezet houden voor in de avond. We bestelden wat te eten (ik een schnitzel menu en een sparerib menu) en toen het eten kwam, begon de wedstrijd.

3-0 voor Nederland is het geworden, dat hoef ik jullie natuurlijk niet te vertellen maar het maakte de sfeer er wel beter op. Alle Afrikaners mee schreeuwen voor Nederland dus aan het eind van de avond, rond 11 uur, had niemand meer een stem over en gingen we weer terug naar Kololo met hetzelfde transport als waarmee we waren gekomen.

Zo hebben we allemaal een totaal andere kant gezien van het dorpsleven, een totaal andere cultuur en alles anders dan ik gewend ben, maar het was een geweldige namiddag en avond geworden.

Morgen hebben we allemaal een extra dagje vrij gekregen en dus gaan we weer wat leuks doen. We kwamen er achter dat het leeuwenproject waar we naartoe gaan, totaal de andere kant op is, dus paintballen gaat helaas niet door. Wat er voor in de plaats zal komen zullen jullie morgen wel te horen krijgen….