Dag honderdvijfendertig

Jaja, helaas, het is waar, zoals bij elke vakantie is ook deze weer behoorlijk snel voorbij gegaan. Niet alleen omdat het slechts 6 dagen waren waarin ik weg was maar natuurlijk ook omdat ik me in het KrugerPark nog wel een weekje langer had kunnen vermaken. Maar goed, ik ben weer terug op Kololo, nog voor precies drie weken, en dan kom ik alweer naar huis. Ook iets waar ik zeker enorm veel zin in heb!

We vertrokken vanmorgen al om half 7 precies. De poort van het park waarin we verbleven werd speciaal voor ons open gezet dus de reis kon beginnen! Stiekem hoopten we nog om een luipaard te zien langs de kant van de weg, maar helaas is daar niets van gekomen. Al snel reden we op de snelweg richting Nylspruit, Pretoria, Warmbath, Nylstroom en als laatste Vaalwater. Een rit van in totaal bijna 600 kilomter waar we ruim zeven uur over hebben gedaan. Dit door werkzaamheden, zandwegen waarop het echt niet mogelijk is harder dan 50 te rijden en een korte boodschap doen zodat ik morgen vroeg nog een ontbijtje heb.

Om heel even na twee uur kwamen we aan op Kololo. Snel de tassen op de kamer zetten, Arnouds spullen er uit sorteren en de werk kleding aan. Officieel was vandaag gewoon een werkdag vanaf twee uur, hierdoor kon ik een dagje langer weg blijven, dus dat had ik er graag voor over. Arnoud vertrok weer, hij reed door naar Johannesburg om over twee dagen naar Nederland terug te gaan. Hij blijkt ontzettend dicht bij mij te wonen dus ik denk dat ik hem nog wel eens zal zien de komende tijd.

Ik moest wel weer even wennen aan de weinige gasten op Kololo voor de komende tijd, slechts vier op het moment, maar toch, beter dan niets, toch? De rest van de avond verliep vrij standaard totdat het voetbal weer om kwart voor negen begon met Nederland in het oranje op het veld. Zoals niemand gemist zal hebben zijn we koud gemaakt door de Nederlandse overloper Guus H. die namens Rusland coachte. Helaas, het is weer over, wat jammer nou.

Na deze wedstrijd ben ik direct naar bed gegaan. Hoewel de autorit van vandaag weinig vermoeiend was, is het totaal toch wel aardig slaapverwekkend geworden. Ik ga nu dus lekker slapen, klaar voor morgen, dus; tot dan!